Toelichting

Inleiding: Doel van de Toelichting

 

• Deze toelichting biedt een overzicht van de kernkenmerken en principes van het belastingplan. Het doel is om inzicht te geven in de belangrijkste wijzigingen, de praktische werking, en het effect op verschillende groepen belastingplichtigen.

 

• De nadruk ligt op transparantie, eenvoud en een eerlijke verdeling van de belastingdruk. Alle inkomenscomponenten, waaronder het basisinkomen, worden centraal beheerd door de belastingheffer en op een gestandaardiseerde manier belast.

Kernprincipes van het Belastingplan
 

Belastingheffer:

• De belastingheffer in dit systeem is de Nederlandse staat. Alle belasting gerelateerde transacties en verrekeningen verlopen via een centraal beheerd systeem. Het plan biedt de mogelijkheid om dit belastingmodel op termijn ook internationaal toe te passen, bijvoorbeeld binnen de Europese Gemeenschap, zodat grensoverschrijdende transacties beter beheerd kunnen worden.
   

Belastingplichtigen:

• Alle natuurlijke personen die in Nederland wonen, en niet-ingezetenen met binnenlands inkomen, zijn belastingplichtig. Dit omvat ook buitenlanders met Nederlandse inkomsten.
   

• Samenwerkingsvormen zoals BV's en NV's worden belast via de inkomstenbelasting van de eigenaren, waardoor transparantie ontstaat over inkomsten en kosten van rechtspersonen.
   

Belangrijkste Kenmerken
 

1. Genietingsmoment:
   ○ Inkomsten worden belast zodra ze zijn gestort op het persoonlijke belastingbankrekeningnummer van de belastingplichtige. Dit biedt helderheid en voorkomt verwarring over het moment van belastingplicht.

2. Inkomensmiddeling en Verliescompensatie:
   ○ Inkomensmiddeling voorkomt hoge belastingpieken door negatieve inkomens te verrekenen met positieve inkomens over meerdere jaren. Dit voorkomt dat belastingplichtigen belasting moeten betalen in een bepaald jaar ondanks een negatieve inkomenssituatie in andere jaren.

3. Vervanging van Werknemers- en Werkgeverslasten:
   ○ De werkgever maakt de totale bruto loonsom over naar de persoonlijke belastingbankrekening van de werknemer, waarbij een vast percentage door de belastingheffer wordt ingehouden. Dit systeem zorgt voor een efficiënte en uniforme verwerking van alle belastingen en premies.

4. Verzekeringen en Uitkeringen:
   ○ Naast de basisinkomensvoorziening kan men zich individueel verzekeren voor aanvullende dekking bij werkloosheid, arbeidsongeschiktheid en overlijden. Deze privéverzekeringen worden uit het netto-inkomen betaald, en uitkeringen uit deze polissen worden netto uitgekeerd. Pensioenuitkeringen die via werkgevers zijn opgebouwd, worden door pensioenfondsen rechtstreeks uitgekeerd via de persoonlijke belastingbankrekening, wat zorgt voor eenvoud en transparantie in de administratie.

5. Vervallen van Fiscale Voorzieningen:
   ○ De aftrek voor lijfrentepremies en de mogelijkheden voor fiscale oudedagsreserve (FOR) voor zelfstandigen en pensioenreserveringen voor directeur-grootaandeelhouders (DGA’s) komen te vervallen. Reeds opgebouwde bedragen binnen FOR en DGA-pensioenen worden eenmalig belast om deze waarde fiscaal af te wikkelen. Lijfrentepolissen waarvoor premies al zijn gestort, blijven buiten deze heffing; uitkeringen uit deze lijfrentes verlopen via de persoonlijke belastingbankrekening, zodat de belastingheffing automatisch kan worden toegepast. Toekomstige lijfrente-uitkeringen en andere verzekeringen worden netto uitbetaald, omdat ze zonder fiscale aftrek worden opgebouwd. Deze vereenvoudiging beperkt fiscale voordelen uit complexe regelingen en zorgt voor transparantie in het inkomensstelsel.

6. Rente en Giften:
   ○ Betaalde rentes voor privédoeleinden zijn niet aftrekbaar. Giften worden belast als vermogensoverheveling, waardoor het systeem duidelijk en eenvoudig blijft.

7. Reiskosten:
   ○ Alleen kosten voor openbaar vervoer zijn aftrekbaar. Privé bijtelling voor auto's vervalt, en de focus ligt op het stimuleren van het openbaar vervoer en duurzame mobiliteit.​

8. Sectorgerichte Stimuleringsmaatregelen:
   ○ Hoewel het belastingplan zich richt op een eenvoudiger en uniform belastingstelsel, kunnen specifieke sectorgerichte maatregelen die bijdragen aan innovatie en duurzaamheid – zoals milieu-investeringen en energiebesparende initiatieven (bijvoorbeeld VAMIL) – aanvullend worden ondersteund. Deze maatregelen vallen onder specifieke regelingen die door de overheid worden beheerd en kunnen periodiek worden geëvalueerd op basis van maatschappelijke prioriteiten.